De smaak van moerbeien

Gisteren was Oma Roodkapje voor het eerst in het Parkhof Swalmen. Het is dan wel heel dichtbij, maar lastig te bereiken met openbaar vervoer. Dit weekend open, maar noch ik noch mijn zoon (die aanbod mij daar af te zetten) had gezien dat het gisteren alleen 's avonds open was... Maar de mensen waren alleraardigst - ik mocht rondkijken en zelfs het kopje koffie, in de entree van 2,50 inbegrepen, kreeg ik.
Wat een weelde, die hele tuin voor mij alleen... De hoofdattractie zijn rozen - klimmend, hangend, struik- en stamrozen - in heel veel kleuren. En soms een zoete geur die ik me uit kinderjaren herinner maar niet helemaal thuis kan brengen.
Maar dat is niet alles - heuvels - een met een open theehuisje en een brug naar een andere heuvel (niets voor mij met mijn hoogtevrees (smile!) - maar ook waterpartijen met fonteintjes en bruggetjes... veel coniferen met om deze tijd al nieuwe... hier noemen ze het allemaal "appels" dennenappels b.v. hoewel de meesten meer langwerpig zijn. En esdoorns in alle mogelijke bladkleuren, van groen over groenwit naar roze naar donkerrood....
Een groententuin is er ook - tuinbonen, peultjes, paar rijen aardappels met paarse bloemen, aardbeien met een net eroverheen tegen rovers...
en dan, een stukje verder, een prieeltje op een kruispunt van weggetjes. Een stam met een bankje rondom en bovenaan horizontaal geleide takken vol met wat na vluchtig heenzien wel bramen lijken, van rood naar zwart verkleurend. Maar dat kan niet, want het is nog te vroeg voor bramen! En die stam? Ik graaf in mijn botanische kennis en kom op een moerbeiboom - nog nooit in het echt gezien... en hoe zouden die vruchtjes smaken? Ik raap er een op van de grond, die nog vers en schoon uitziet en proef: Heel zoet, maar het fris-zure van bramen of frambozen ontbreekt.
Een eind verder staat de eigenaar van de tuin met een snoeischaar, en ik vraag hem - dat is toch een moerbeiboom? En kan je de vruchten zo rauw eten? En maakt u er nog iets van - jam of wijn? Nee, maken doen ze er niets van, maar ik mag best een paar plukken, om ze te eten... en dat doe ik dan ook! En bedenk, dat ze misschien voor jam niet zo geschikt zijn, hoogstens in combi met iets zuurs, maar dat wijn wel een goede optie zou zijn - met al die suiker die in alcohol omgewandeld wordt best een koppig goedje!
En bij de koffie in de serre weet ik nog veel meer te vragen maar stel ze niet - ze hebben het druk met voorbereidingen voor de avondopening; ik beloof mezelf, dat ik gauw nog eens terug ga op een woensdagmiddag - juni en juli zijn ze dan open...
Lijn 17 brengt me over Boekoul, Asenray, Thusershof en allerhande verdere omwegen naar het station en de vertraagde lijn 66 (de tunnels zijn weer eens dicht en op de rijksweg staat dus file)
brengt me naar huis...
tot een nieuw avontuur wenkt! Oma Roodkapje